Vikingler çağında, bir erkeğin bir tüccar loncasının parçası olup olmadığını anlamanın kesin bir yolu vardı: Dişlerine bakmak. Viking iskeletleri arasındaki kasıtlı vücut değişiklikleri üzerine yapılan yeni bir analize göre, ticaret mesleğine giren erkeklerin, dişlerinin yatay oyuklarla işaretlendiği ilginç bir kabul töreninden geçmiş olabileceği, böylece bir tür mesleki gruba üye oldukları tahmin ediliyor.
Araştırmanın yazarları, İskandinavya’nın dört bir yanında dişlerinde bu garip olukların bulunduğu toplam 130 iskelet tespit etti. Bunun tam olarak ne anlama geldiğini kesin olarak söylemek imkansız olsa da araştırmacılar, çentikli dişlerin yalnızca “erkek cinsiyetli bireylerde” bulunduğunu ve örneklerin büyük çoğunluğunun İsveç’in doğu kıyısı açıklarında yer alan Gotland adasındaki önemli ticaret alanlarından geldiğini belirtiyor.
Örneğin, Gotland’ın Viking Çağına ait Kopparsvik mezarlığında, mezarlığın muhtemelen ziyaretçi tüccarlar gibi yerel olmayan kişiler için ayrılmış bir bölgesinde bulunan neredeyse tüm iskeletlerin dişlerinde oyuklar vardı. Araştırma yazarları “bu nedenle diş törpüleme geleneğinin daha büyük profesyonel tüccar gruplarının ticari faaliyetleriyle bağlantılı olabileceğini” teorileştiriyor ve “bu teoriye göre, kapalı bir tüccar grubu için bir kabul töreni ve kimlik işareti olarak, daha sonraki loncaların bir tür öncüsü olarak işlev görmüş olabilirler” diye yazıyorlar.
Bu ilk Viking loncalarının tam olarak nasıl işlediği bilinmiyor, ancak araştırmacılar, bir dizi değiştirilmiş dişin gösterilmesinin üyelere belirli “ticari avantajlar, koruma veya diğer ayrıcalıklar” vermiş olabileceğini öne sürüyor. İlginç bir şekilde, yazarlar tarafından tespit edilen tüm iskeletler, “lonca kardeşler”inden açıkça söz eden rün taşlarının da kanıtladığı üzere bu ticaret topluluklarının İskandinavya’da daha yerleşik hale gelmiş gibi göründüğü geç Viking Çağı’ndan önceye tarihleniyor.
Daha da ilginç bir şekilde, bu törpülenmiş dişlere sahip olanlardan bazıları, ritüel olarak öldürüldüklerini ve dolayısıyla köle ya da mahkum olduklarını düşündürecek şekilde gömülmüş gibi gözüküyor. Bu, ayrıcalıklı bir tüccar kardeşliğine üyeliğin kalıcı olmadığını ve katılım aşamasından geçmiş olanların bile “sosyal kimliklerinde çarpıcı bir değişim” yaşayabileceğini, hatta sonunda köleliğe düşebileceğini gösteriyor.
Araştırmanın yazarları, bu tipteki dişlere sahip erkeklere ek olarak, kafataslarının bebeklik döneminde kasıtlı olarak deforme edildiği anlaşılan üç kadının kalıntılarını da tespit etti. Yine Gotland’da bulunan bu üçlü, Viking dünyasında kafatası modifikasyonu uygulaması tamamen duyulmamış olduğundan, oldukça büyük bir ikilem teşkil ediyor. Bu nedenle araştırmacılar, kadınların erkek tüccar akrabalarıyla birlikte adaya yaşamak için gelen yabancılar veya muhtemelen elit statülerini simgelemek için kafatası değişikliklerinin uygulandığı çok uzak yerlerde doğmuş başarılı Viking tüccarlarının kızları olabileceklerini öneriyor. Bu kadınların kim olduğunu veya kafalarının neden deforme olduğunu söylemek imkansız olsa da, Viking kıyafetleri ve gösterişli mücevherlerle gömülmeleri Gotland toplumunda hoş karşılandıklarını gösteriyor.
Araştırma Current Swedish Archaeology dergisinde yayınlandı.
